به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، برای مطالعه این موضوع، محققان اسکن مغز ۳۰ فضانورد را که مغز آنها را قبل و بعد از مأموریت نشان می‌داد، بررسی کردند.
تیم تحقیق شامل ماموریت‌هایی بود که دو هفته، شش ماه و یک سال کامل بودند. هشت نفر از فضانوردان در کوتاه‌ترین مأموریت‌ها، چهار نفر در طولانی‌ترین مأموریت‌ها و ۱۸ نفر باقی مانده به مدت شش ماه به فضا رفته بودند.
«راشل سیدلر»، نویسنده این مطالعه از دانشگاه فلوریدا، می‌گوید: «ما دریافتیم که هر چه افراد زمان بیشتری را در فضا می‌گذرانند، بطن‌های مغز آنها بزرگ‌تر می‌شود. بسیاری از فضانوردان بیش از یک بار به فضا سفر می‌کنند و مطالعه ما نشان می‌دهد که حدود سه سال بین پروازها طول می‌کشد تا بطن‌ها به طور کامل بهبود یابند.»
بطن‌ها، حفره‌هایی در مغز هستند که با مایع مغزی نخاعی پر شده اند. آنها باعث محافظت، تغذیه و حذف مواد زائد برای مغز می‌شوند.
در حالی که مایعات معمولاً در سراسر بدن توزیع می‌شوند، بدون گرانش آن مایع به سمت بالا حرکت می‌کند. محققان توضیح دادند که این کار مغز را در داخل جمجمه بالاتر می‌برد و باعث انبساط بطن‌ها می‌شود.
سیدلر گفت: «این انبساط بطنی پایدارترین تغییری است که در نتیجه پرواز فضایی در مغز مشاهده می‌شود.»
او در نشریه خبری دانشگاه گفت: «ما هنوز به طور قطع نمی‌دانیم که پیامد بلندمدت این امر بر سلامتی و سلامت رفتاری مسافران فضایی چیست، بنابراین اجازه دادن به مغز برای بازیابی ایده خوبی به نظر می‌رسد.»
به گفته سیدلر، «این مطالعه می‌تواند بر تصمیم گیری های آینده در مورد سفر خدمه و برنامه ریزی مأموریت تأثیر بگذارد.»
نظر شما